نگاه علمی به روزه
نگاه علمی به روزه
مارک متسون، عصب شناس در موسسه‌ی ملی سالمندان آمریکا در مریلند، ۳۵ سال است که صبحانه نمی‌خورد. او در اکثر روزها، شکلی از را انجام می‌دهد. ناهار هم نمی‌خورد و بعد از دویدن در نیمه‌های بعد از ظهر، تمام کالری مورد نیاز روزانه‌اش را (۲۰۰۰ کالری) در فرصتی ۶ ساعته که از بعد از ظهر شروع می‌شود، دریافت می‌کند.
دکتر متسون، مدیر آزمایشگاه عصب شناسی در این موسسه، گفت: وقتی به آن عادت کنید برایتان عادی می‌شود. من در صبح به هیچ وجه گرسنه‌ام نیست و سایر افراد هم تجارب این چنینی دارند. فقط باید به آن عادت کنید.
در فرهنگی که معمول است تا ۳ وعده‌ی اصلی خورده شود و در بین آن نیز میان وعده باشد، شاید نخوردن این وعده‌ها عجیب به نظر برسد. اما در سال‌های اخیر، روزه گرفتن، توجه عموم را جلب کرده و تایید های علمی نیز برای آن ارائه شده است.
روزه گرفتن برای بهبود سلامتی به هزاران سال قبل باز می‌گردد. بقراط و افلاطون از اولین افرادی بودند که به آن روی آوردند. دکتر متسون بیان می‌کند که انسان‌ها به خوبی برای این عمل طراحی شده‌اند. در بیشتر تاریخ بشر، دسترسی پراکنده به غذا طبیعی بوده است، به خصوص برای قبایلی که به صورت «شکارچی-گردآورنده» زندگی می‌کردند. در نتیجه‌ی این شکل زندگی، بدن انسان به گونه‌ای تکامل پیدا کرده است که کبد و عضلات آن، می‌تواند کربوهیدرات را با ذخیره سازی به شکل گلیکوژن در دسترس قرار دهد و در بافت چربی، ذخایر طولانی مدت انرژی قرار دارد که می‌تواند در صورت نبود غذا، برای هفته‌ها بدن را سرپا نگه دارد.
دکتر متسون گفت: از نظر تکامل، واضح است که اجداد ما ۳ وعده در روز به همراه میان وعده‌ها نمی‌خوردند.
در تمام دنیا، میلیون ها نفر به دلایل دینی و مذهبی، در دوره‌هایی روزه می‌گیرند. اما افرادی هستند که با نگاه سلامتی و برای طول عمر، آن را انجام می‌دهند.
والتر لونگو، مدیر موسسه‌ی Longevity Institute در دانشگاه جنوبی کالیفرنیا، در ابتدا به مطالعه‌ی تاثیر روزه داری در موش‌ها پرداخت که در آن نشان داده شد، روزه داری برای دو تا پنج روز در ماه، نشانه‌های زیستی دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این تحقیقات بر روی انسان‌ها هم انجام شده است و باز هم محققین نتایج مشابهی در کاهش عوامل بیماری مشاهده کردند.
دکتر لانگو گفت: فوایدی که روزه گرفتن برای سلامتی داشته است می‌تواند به علت آن باشد که روزه گرفتن باعث کاهش انسولین و هورمون دیگری که «فاکتور رشد شبه انسولین»، یا IGF خوانده می‌شود، باشد. این هورمون با سرطان و دیابت مرتبط است. کاهش این هورمون‌ها می‌تواند رشد و توسعه‌ی سلول‌ها را کند نماید، که در عوض باعث می‌شود تا روند پیری کند شود و عوامل خطر بیماری کاهش پیدا کند.
دکتر لانگو گفت: وقتی انسولین و IGF در بدن شما کم باشد، بدن به حالت نگه‌داری یا آماده باش می‌رود. فشار زیادی به سلول‌ها نمی‌آید تا رشد کنند و در حالت کلی، سلول‌ها در یک حالت محافظت شده قرار می‌گیرند.
منتقدین می‌گویند که فواید سلامتی در این مورد اصلا مهم نسیت. شکل‌های مختلف روزه گرفتن، برای اکثر افراد غیر قابل اجراست.
دانشنمدان هنوز بر سر موضوع روزه گرفتن، اختلاف نظر دارند و به چند گروه تقسیم می‌شوند. افراد منتقد به این موضوع، می‌گویند که علم موجود در رابطه با این موضوع هنوز به اندازه کافی قوی نیست تا بتوان روزه گرفتن را به عنوان راهی برای کاهش وزن و بهبود سلامتی به شکل عمومی پیشنهاد داد و اکثر مدارکی که از آن پشتیبانی می‌کنند، از تحقیقاتی به دست آمده‌اند که بر روی حیوانات انجام شده است. طرفداران این شیوه می‌گویند که میزان تحقیقات انجام شده بر سر این موضوع رو به افزایش است و این نشانگر آن است که فواید سلامتی روزه در حال نمایان شدن است.
او افزود که روزه گرفتن مانند یک اضطراب معتدل است که سلول‌ها را در بدن قوی‌تر می‌کند و توانایی مقاومت آن‌ها را در برابر آسیب‌های آتی افزایش می‌دهد.
دکتر متسون گفت: روزه گرفتن مانند تمرین و ورزش است که باعث اضطراب و التهابات لحظه‌ای می‌شود، اما در طولانی مدت، بدن را در برابر بیماری‌های مزمن مقاوم می‌کند. خوردن میوه و سبزیجات نیز می‌تواند تاثیر مشابه داشته باشد. مانند آنتی‌اکسیدان که خوردن میزان بالایی از آن می‌تواند باعث سرطان در انسان‌ها شود، اما مقدار متعادل آن می‌تواند سلول‌ها را مقاوم‌تر کند.
او افزود: اشتراکات بسیاری بین شکل پاسخ سلول‌ها به روزه گرفتن تمرین وار و قرار گرفتن در برابر مواد شیمیایی موجود در میوه و سبزیجات، وجود دارد.
دکتر متسون یک آزمایش بالینی بسیار دقیق را در شرف آغاز دارد که افراد بین ۵۵ تا ۷۰ سالی که به پیش‌دیابت مبتلا هستند و در خطر آلزایمر قرار دارند ،مورد بررسی قرار دهد. او می‌خواهد بداند که آیا روزه می‌تواند روند زوال عقل را کند نماید؟
دکتر دیوید لادوینگ، پروفسور تغذیه در هاروارد گفت: یکی از فواید روزه گرفتن آن است که بدن را مجبور می‌کند تا به جای آن که از گلوکز به عنوان سوخت استفاده کند، از چربی استفاده کند. در این روند، چربی به ترکیب‌هایی تبدیل می‌شود که کتون نام دارند، یک منبع تمیز انرژی که بهتر از گلوکز می‌سوزد، مانند گازوئیل با اکتان بالا.
روند مشابهی که کتوزیز نام دارد، وقتی اتفاق می‌افتد که فرد بر اساس رژیم کم کربوهیدرات و پر چربی تغذیه کند. دکتر لادویگ گفت که به نظر می‌رسد، کتون‌ها تاثیر منحصر به فردی بر مغز دارد. به طور مثال، سال‌ها بود که از رژیم‌های پر چربی برای افرادی استفاده می‌شد که از حملات صرعی رنج می‌بردند.
دکتر لادویگ گفت: گزارشات فراوانی وجود دارد که کودکانی که به بیماری‌های ناتوان کننده ای مبتلا بودند، با رژیم کتوژنیک درمان شدند. اگر این رژیم در پیشگیری تشنج مفید باشد، شاید بتواند فواید دیگری نیز برای مغز داشته باشد.
دکتر لادویگ یادآور شد که تاثیر بلند مدت روزه گرفتن، به خوبی بررسی نشده است. او ادامه داد که برای افراد بسیاری، روزه گرفتن بیش از حد دشوار است و ممکن است که متابولیسم را کند نماید. نگرشی که عملی‌تر است، محدود کردن شکر و کربوهیدرات‌های فرآوری شده و جایگزین کردن آن‌ها با چربی‌های طبیعی، پروتئین و کربوهیدرات‌های تصفیه نشده است.
او افزود که یک فرد، باید بسیار منظم باشد تا بتواند از چند در روز بگذرد.
اما دکتر متسون که برای دهه‌ها است از وعده‌های بسیاری پرهیز کرده است، گفت: نخوردن صبحانه و ناهار مانند وقتی است که یک فرد تنبل بخواهد شروع به ورزش کردن کند. اگر زندگی کم تحرکی داشته باشید و تصمیم بگیرید که شروع به دویدن کنید و بخواهید ۵ مایل بدوید، تا زمانی که به اندام مناسب نرسیده باشید، حس خوبی از این کار نخواهید داشت. به همین شکل، این تغییر برایتان آسان نخواهد بود و بین ۲ هفته تا یک ماه زمان می‌برد تا به آن عادت کنید.
منبع: ، ترجمه شده از ان وای تایم
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
نگاه علمی به روزه
مارک متسون، عصب شناس در موسسه‌ی ملی سالمندان آمریکا در مریلند، ۳۵ سال است که صبحانه نمی‌خورد. او در اکثر روزها، شکلی از را انجام می‌دهد. ناهار هم نمی‌خورد و بعد از دویدن در نیمه‌های بعد از ظهر، تمام کالری مورد نیاز روزانه‌اش را (۲۰۰۰ کالری) در فرصتی ۶ ساعته که از بعد از ظهر شروع می‌شود، دریافت می‌کند.
دکتر متسون، مدیر آزمایشگاه عصب شناسی در این موسسه، گفت: وقتی به آن عادت کنید برایتان عادی می‌شود. من در صبح به هیچ وجه گرسنه‌ام نیست و سایر افراد هم تجارب این چنینی دارند. فقط باید به آن عادت کنید.
در فرهنگی که معمول است تا ۳ وعده‌ی اصلی خورده شود و در بین آن نیز میان وعده باشد، شاید نخوردن این وعده‌ها عجیب به نظر برسد. اما در سال‌های اخیر، روزه گرفتن، توجه عموم را جلب کرده و تایید های علمی نیز برای آن ارائه شده است.
روزه گرفتن برای بهبود سلامتی به هزاران سال قبل باز می‌گردد. بقراط و افلاطون از اولین افرادی بودند که به آن روی آوردند. دکتر متسون بیان می‌کند که انسان‌ها به خوبی برای این عمل طراحی شده‌اند. در بیشتر تاریخ بشر، دسترسی پراکنده به غذا طبیعی بوده است، به خصوص برای قبایلی که به صورت «شکارچی-گردآورنده» زندگی می‌کردند. در نتیجه‌ی این شکل زندگی، بدن انسان به گونه‌ای تکامل پیدا کرده است که کبد و عضلات آن، می‌تواند کربوهیدرات را با ذخیره سازی به شکل گلیکوژن در دسترس قرار دهد و در بافت چربی، ذخایر طولانی مدت انرژی قرار دارد که می‌تواند در صورت نبود غذا، برای هفته‌ها بدن را سرپا نگه دارد.
دکتر متسون گفت: از نظر تکامل، واضح است که اجداد ما ۳ وعده در روز به همراه میان وعده‌ها نمی‌خوردند.
در تمام دنیا، میلیون ها نفر به دلایل دینی و مذهبی، در دوره‌هایی روزه می‌گیرند. اما افرادی هستند که با نگاه سلامتی و برای طول عمر، آن را انجام می‌دهند.
والتر لونگو، مدیر موسسه‌ی Longevity Institute در دانشگاه جنوبی کالیفرنیا، در ابتدا به مطالعه‌ی تاثیر روزه داری در موش‌ها پرداخت که در آن نشان داده شد، روزه داری برای دو تا پنج روز در ماه، نشانه‌های زیستی دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این تحقیقات بر روی انسان‌ها هم انجام شده است و باز هم محققین نتایج مشابهی در کاهش عوامل بیماری مشاهده کردند.
دکتر لانگو گفت: فوایدی که روزه گرفتن برای سلامتی داشته است می‌تواند به علت آن باشد که روزه گرفتن باعث کاهش انسولین و هورمون دیگری که «فاکتور رشد شبه انسولین»، یا IGF خوانده می‌شود، باشد. این هورمون با سرطان و دیابت مرتبط است. کاهش این هورمون‌ها می‌تواند رشد و توسعه‌ی سلول‌ها را کند نماید، که در عوض باعث می‌شود تا روند پیری کند شود و عوامل خطر بیماری کاهش پیدا کند.
دکتر لانگو گفت: وقتی انسولین و IGF در بدن شما کم باشد، بدن به حالت نگه‌داری یا آماده باش می‌رود. فشار زیادی به سلول‌ها نمی‌آید تا رشد کنند و در حالت کلی، سلول‌ها در یک حالت محافظت شده قرار می‌گیرند.
منتقدین می‌گویند که فواید سلامتی در این مورد اصلا مهم نسیت. شکل‌های مختلف روزه گرفتن، برای اکثر افراد غیر قابل اجراست.
دانشنمدان هنوز بر سر موضوع روزه گرفتن، اختلاف نظر دارند و به چند گروه تقسیم می‌شوند. افراد منتقد به این موضوع، می‌گویند که علم موجود در رابطه با این موضوع هنوز به اندازه کافی قوی نیست تا بتوان روزه گرفتن را به عنوان راهی برای کاهش وزن و بهبود سلامتی به شکل عمومی پیشنهاد داد و اکثر مدارکی که از آن پشتیبانی می‌کنند، از تحقیقاتی به دست آمده‌اند که بر روی حیوانات انجام شده است. طرفداران این شیوه می‌گویند که میزان تحقیقات انجام شده بر سر این موضوع رو به افزایش است و این نشانگر آن است که فواید سلامتی روزه در حال نمایان شدن است.
او افزود که روزه گرفتن مانند یک اضطراب معتدل است که سلول‌ها را در بدن قوی‌تر می‌کند و توانایی مقاومت آن‌ها را در برابر آسیب‌های آتی افزایش می‌دهد.
دکتر متسون گفت: روزه گرفتن مانند تمرین و ورزش است که باعث اضطراب و التهابات لحظه‌ای می‌شود، اما در طولانی مدت، بدن را در برابر بیماری‌های مزمن مقاوم می‌کند. خوردن میوه و سبزیجات نیز می‌تواند تاثیر مشابه داشته باشد. مانند آنتی‌اکسیدان که خوردن میزان بالایی از آن می‌تواند باعث سرطان در انسان‌ها شود، اما مقدار متعادل آن می‌تواند سلول‌ها را مقاوم‌تر کند.
او افزود: اشتراکات بسیاری بین شکل پاسخ سلول‌ها به روزه گرفتن تمرین وار و قرار گرفتن در برابر مواد شیمیایی موجود در میوه و سبزیجات، وجود دارد.
دکتر متسون یک آزمایش بالینی بسیار دقیق را در شرف آغاز دارد که افراد بین ۵۵ تا ۷۰ سالی که به پیش‌دیابت مبتلا هستند و در خطر آلزایمر قرار دارند ،مورد بررسی قرار دهد. او می‌خواهد بداند که آیا روزه می‌تواند روند زوال عقل را کند نماید؟
دکتر دیوید لادوینگ، پروفسور تغذیه در هاروارد گفت: یکی از فواید روزه گرفتن آن است که بدن را مجبور می‌کند تا به جای آن که از گلوکز به عنوان سوخت استفاده کند، از چربی استفاده کند. در این روند، چربی به ترکیب‌هایی تبدیل می‌شود که کتون نام دارند، یک منبع تمیز انرژی که بهتر از گلوکز می‌سوزد، مانند گازوئیل با اکتان بالا.
روند مشابهی که کتوزیز نام دارد، وقتی اتفاق می‌افتد که فرد بر اساس رژیم کم کربوهیدرات و پر چربی تغذیه کند. دکتر لادویگ گفت که به نظر می‌رسد، کتون‌ها تاثیر منحصر به فردی بر مغز دارد. به طور مثال، سال‌ها بود که از رژیم‌های پر چربی برای افرادی استفاده می‌شد که از حملات صرعی رنج می‌بردند.
دکتر لادویگ گفت: گزارشات فراوانی وجود دارد که کودکانی که به بیماری‌های ناتوان کننده ای مبتلا بودند، با رژیم کتوژنیک درمان شدند. اگر این رژیم در پیشگیری تشنج مفید باشد، شاید بتواند فواید دیگری نیز برای مغز داشته باشد.
دکتر لادویگ یادآور شد که تاثیر بلند مدت روزه گرفتن، به خوبی بررسی نشده است. او ادامه داد که برای افراد بسیاری، روزه گرفتن بیش از حد دشوار است و ممکن است که متابولیسم را کند نماید. نگرشی که عملی‌تر است، محدود کردن شکر و کربوهیدرات‌های فرآوری شده و جایگزین کردن آن‌ها با چربی‌های طبیعی، پروتئین و کربوهیدرات‌های تصفیه نشده است.
او افزود که یک فرد، باید بسیار منظم باشد تا بتواند از چند در روز بگذرد.
اما دکتر متسون که برای دهه‌ها است از وعده‌های بسیاری پرهیز کرده است، گفت: نخوردن صبحانه و ناهار مانند وقتی است که یک فرد تنبل بخواهد شروع به ورزش کردن کند. اگر زندگی کم تحرکی داشته باشید و تصمیم بگیرید که شروع به دویدن کنید و بخواهید ۵ مایل بدوید، تا زمانی که به اندام مناسب نرسیده باشید، حس خوبی از این کار نخواهید داشت. به همین شکل، این تغییر برایتان آسان نخواهد بود و بین ۲ هفته تا یک ماه زمان می‌برد تا به آن عادت کنید.
منبع: ، ترجمه شده از ان وای تایم
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
نگاه علمی به روزه